Apel i wystawa na Dzień Niepodległości
W przeddzień 11 Listopada w Zespole Szkół im. W. Sherborne w Czerwionce - Leszczynach odbył się uroczysty apel patriotyczny i otwarto kolejną wystawę.
Uroczysty apel niepodległościowy przygotowali: polonistka Ewelina Burzyk, historyk Grzegorz Smołka, plastyczka Agnieszka Snopek, nauczycielka muzyki Beata Frycz oraz uczniowie klasy 6 SP i 2 gimnazjum – wszyscy z biało-czerwonymi kotylionami przypiętymi do ubrań. Odśpiewano, przy akompaniamencie organowym, hymn państwowy. Już dobrze jest znany uczniom tekst drugiej zwrotki. Andżelika Bilska z klasy 6 odczytała wiersz „11 Listopada”. Starsze uczennice: Alicja Ostroch i Karolina Kłosowska wystąpiły z prelekcją na temat życia i działalności Marszałka Józefa Piłsudskiego, którego portret zdobił jeden z ekranów zawierających, oprócz tego, daty historyczne związane z niepodległością Polski. Na pytanie zadane przez pana Grzegorza – „W czym przejawia się niepodległość?” i „Co to jest patriotyzm?” odpowiadali: Alicja Ostroch i Konrad Pękała. Wszyscy śpiewali dwie wybrane pieśni ówczesne: „Legiony” oraz „Ułani”. Apel był krótki, ale udało się rozśpiewać trenując nowy hymn Szkoły. Powiewano przy tym małymi chorągiewkami o barwach narodowych. Na koniec zaproszono zgromadzonych do zwiedzania nowej wystawy ulokowanej w sali nr 7.
Tym razem prezentujemy plansze z serii „Godło Polski na przestrzeni wieków” (wystawa stała) oraz prace gimnazjalistów pt. „Nasz znak” (wystawa czasowa).
Na ścianie widnieje 14 przedruków oryginalnych orłów, które ukazują zmiany graficzne i historyczne orła polskiego na przestrzeni dziejów. Historia orła obejmuje czasy od początku państwa polskiego do chwili obecnej. – objaśnia historyk Grzegorz Smołka. Zwraca szczególną uwagę na dwa eksponaty. – Oto godło Królestwa Polskiego (wzór z 1842 roku). Widnieje na tarczy sercowej dwugłowego czarnego orła rosyjskiego. A to godło Rzeczpospolitej Polskiej (1919 – 1927) – powrót do historycznego godła – Orła Białego, orzeł w koronie zamkniętej.
Wystawa bardzo spodobała się młodszym uczniom; oni także wykonali plastyczne prace. Mieli okazję przekonać się, że narysowanie współczesnego orła nie jest proste: jednym wychodził wizerunek nieprawidłowy, nie taki, jaki opisano w artykule 28 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej. Były orły bez złotych szpon albo tylko z trzema szponami; był orzeł z głową w lewą stronę; tło tarczy nie zawsze było czerwone a tarcza miewała szpice zamiast zaokrągleń. Niektóre prace były misterne. Orzeł z gładkich bibułek imitował witraż - kontur tarczy oraz kreskowanie po przekątnej sprawiają wrażenie jego ołowianych ramek.
Herb Polski zmieniał się przez wieki wielokrotnie, zmieniała się tarcza, znikała korona ...
Zmieniało się w zasadzie wszystko oprócz najważniejszej postaci – orła. Orzeł był zawsze, ale było też pytanie: jaki to orzeł? W muzeum przyrody usłyszano, że w godle mamy bielika zwyczajnego. A bielik to nie orzeł. Rozprawiają na ten temat historycy i ornitolodzy. A my, nauczyciele, będziemy uczyć wciąż wiersza Władysława Bełzy „Kto ty jesteś?” A Polak mały na pytanie: „Jaki znak twój?” odpowie pewnie: „Orzeł biały”.